Διασκευάσαμε το ομώνυμο παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά προκειμένου να προσθέσουμε ρόλους. Όπως και να’χει, το αποτέλεσμα ενθουσίασε μικρούς και μεγάλους.
https://www.youtube.com/watch?v=NnbU_DewlU4
Eυγένιου Τριβιζά
“ΦΡΙΚΑΝΤΕΛΑ, Η ΜΑΓΙΣΣΑ ΠΟΥ ΜΙΣΟΥΣΕ ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ”
Αφηγητής : Παραμονή Πρωτοχρονιάς.
Όλα είναι στολισμένα για να υποδεχτούν
την καινούρια χρονιά.
Οι νοικοκυράδες, ετοιμάζουν την βασιλόπιτα.
Και τα παιδιά, βγαίνουν με τα τρίγωνά τους
να πούνε τα κάλαντα??..
Παιδάκι :Από σπίτι σε σπίτι τριγυρνάμε
και με τα τρίγωνά μας τραγουδάμε.
Ευχές δίνουμε στους νοικοκυραίους
να τους βρει ο καινούριος χρόνος
υγιείς, δυνατούς κι ωραίους.
Παιδάκι: Σας θυμίζουμε του Χριστού τη βάφτιση
και των Θεοφανίων τη γιορτή.
Σας ευχόμαστε Καλή Πρωτοχρονιά
χαρούμενη , χρυσή.
Παιδάκι :Ελάτε, πάμε να πούμε τα κάλαντα…….
Αφηγητής: Αυτή η μέρα όμως, είναι η χειρότερη για μια πολύ
κακιά μάγισσα, τη Φρικαντέλα, που μισεί
αφάνταστα τα κάλαντα.
Φρικαντέλα: Είμαι η μάγισσα Φρικαντέλα Ζουρζουέλα
Σαλμονέλα, Στριχνίνη..
Είμαι κακιά, πολύ κακιά!
Τόσο κακιά που μισώ αφάνταστα όλα τα καλά.
Τώρα θα πάω στον πύργο μου
να φτιάξω κουλουράκια με μαγική μαγιά
που όποιος τα φάει θα μεταμορφωθεί σε σαπουνόφουσκα.
Και ελπίζω να μην με ενοχλήσει ΚΑΝΕΙΣ !
Παιδάκι: Να τα πούμε και στη μάγισσα;
Παιδάκι: Όχι καλύτερα. Είναι πολύ κακιά.
Για να καταλάβετε,
η μάγισσα Φρικαντέλα στο σπίτι της
δεν έχει ούτε καλάθια ούτε μπουκαλάκια.
Έχει κακάθια και μπουκακάκια!
Παιδάκι: Και δεν τρώει ποτέ καλαμαράκια.
Τρώει κακαμαράκια!
Παιδάκι: Και δεν πηγαίνει ποτέ εκδρομή στα Καλάβρυτα.
Πηγαίνει εκδρομή στα Κακάβρυτα!
Παιδάκι: Και δεν λέει ποτέ καλαμπούρια.
Λέει κακαμπούρια!
Παιδάκι: Και δεν χορεύει ποτέ καλαματιανό.
Χορεύει κακαματιανό!
Παιδάκι: Και δεν πίνει ποτέ την πορτοκαλάδα με καλαμάκι.
Πίνει πάντα την πορτοκαλάδα με κακαμάκι!
Παιδάκι: Και βέβαια δεν της αρέσουν καθόλου τα παραμύθια με καλό τέλος.
Της αρέσουν τα παραμύθια με κακό τέλος.
Δηλαδή, κόβει τη σελίδα που λέει «και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα»
και στη θέση της βάζει τη σελίδα «και ζήσανε αυτοί κακά κι εμείς χειρότερα».
Παιδάκι: Αλλά πιο πολύ από όλα, η μάγισσα Φρικαντέλα μισεί τα κάλαντα.
Μάλιστα, δεν θέλει να ακούει καθόλου κάλαντα.
Θέλει να ακούει μόνο κάκαντα!
Παιδάκι: Εμείς όμως, τέτοια μέρα που είναι, πρέπει να πάμε να της πούμε τα κάλαντα. Για το καλό που λέει κι η μαμά μου.
Και που ξέρεις,κάτι μπορεί να γίνει και να αλλάξει.
Φρικαντέλα: Πλάθω-πλάθω κουλουράκια
με τα δυο χεράκια
ο φούρνος θα τα ψήσει
το σπίτι θα βρωμίσει.
Παιδάκια: Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά
ψηλή μου δεντρολιβανιά?
Ξαφνιάζεται. Κοιτά δεξιά-αριστερά
Φρικαντέλα: Σταματήστε αμέσως σκουπιδόπαιδα.
Αν δεν σταματήσετε αμέσως να λέτε τα κάλαντα (γκριμάτσα)
θα μετανιώσετε πικρά.
Τι να κάνω άραγε για να σας τιμωρήσω;
Χμ, τώρα θα δείτε τι θα κάνω.
Θα πάρω τη φωνή σας και θα την κάνω βατραχένια.
Παιδάκια: Αρχιμηνιάξ κι αρχιχρονιάξ
ψηλή μου δέντρο? κουάκ, κουάξ, κουάξ!
Φρικαντέλα: Ας σας κάνω καλύτερα γατούλες.
Θα σας πάρω τη φωνή και θα την κάνω γατίσια.
Παιδάκια: Αρχιμηνιάρ κι αρχιχρονιάρ
ψηλή μου δέντρο? νιάρ, νιάρ, νιάρ!
Φρικαντέλα: Μήπως πρέπει να σας μεταμορφώσω σε παπάκια;
Θα σας πάρω τη φωνή και θα την κάνω παπίσια.
Παιδάκια: Αρχιπιπι κι αρχιπιπι
ψηλή μου δέντρο? πα, πα, πα!
Φρικαντέλα: Ααα! Δεν υποφέρεστε!
Βρήκα κάτι καλύτερο. Θα πάρω τις φωνές σας
και θα τις κλείσω μέσα σε μπαλόνια
Αφηγητής: Έτσι λοιπόν τα παιδιά έμειναν άφωνα! Και βέβαια χωρίς φωνές δεν μπορούσαν να τραγουδήσουν, ούτε να μιλήσουν, ούτε να γελάσουν.
Αφηγητής: Μόνο να ψιθυρίσουν μπορούσαν κι αυτό τόσο σιγά που μόλις κι ακουγόντουσαν. Έτσι τα παιδιά αποφάσισαν να μπουν κρυφά στο κάστρο της μάγισσας και να ψάξουν να βρούνε τις φωνές τους.
Παιδάκι: Κοιτάξτε! Το κάστρο είναι πανύψηλο! Κι ολόγυρα του φτερουγίζουν μαύρα κοράκια και γκρίζες νυχτερίδες!
Παιδάκι: Αχ πως φοβάμαι τα μαύρα κοράκια και τις γκρίζες νυχτερίδες!
Παιδάκι: Ελάτε να σπρώξουμε όλοι μαζί με δύναμη τη σιδερένια πύλη του κάστρου.
Παιδάκι: Άδικος κόπος.Η πύλη είναι αμπαρωμένη με 70 σύρτες και 88 λουκέτα!
Παιδάκι: Το ίδιο και τα παράθυρα.Είναι κι αυτά μανταλωμένα!
Παιδάκι: Το βρήκα!Θα δέσουμε τα τρίγωνα μας και θα φτιάξουμε μια ανεμόσκαλα.
Έτσι θα σκαρφαλώσουμε στον πύργο.
Αφηγητής: Έτσι σκαρφάλωσαν και μπήκαν ένα-ένα στο στοιχειωμένο κάστρο
που ήταν πολύ σκοτεινό και πολύ παγωμένο. Και πάρα μα πάρα πολύ επικίνδυνο.
Αφηγητής: Πρώτα έψαξαν στο μοβ δωμάτιο.Εκεί βρήκαν τα ζαχαρωτά
και τα άλλα γλυκά των Χριστουγέννων.
Ζαχαρωτό: Είμαστε εμείς τα κόκκινα ζαχαρωτά
που τριγυρνάμε στις γιορτές
και απλόχερα σκορπάμε σ?όλους
χρυσές πολύτιμες ευχές,
και χίλιες δύο λιχουδιές!
Κουραμπιές: Κουραμπιές λευκός σαν χιόνι
γεμάτος ζάχαρη που λιώνει
στο στόμα σκέτη γλύκα.
Με αμύγδαλο ή χωρίς
Χριστούγεννα δίχως κουραμπιέ δεν μπορείς!
Μελομακάρονο: Όλοι θέλουν να με δοκιμάζουν!
Πριν μπω στην πιατέλα με αρπάζουν.
Με καρύδια με στολίζουν
και με μέλι με ποτίζουν.
Μπισκοτάκι τραγανό,
μελομακάρονο λαχταριστό.
Βασιλόπιτα: Με τη βασιλόπιτα στο ταψί
ο καινούριος χρόνος θα γλυκαθεί.
Το φλουρί στο κομμάτι σου αν βρεις,
της χρονιάς ο τυχερός θα βγεις!
Αφηγητής: Αφού ελευθέρωσαν τα γλυκά,μπήκαν στο κίτρινο δωμάτιο.
Εκεί ήταν φυλακισμένα το χριστουγεννιάτικο δέντρο με όλα τα στολίδια του!
Χρ. Δέντρο: Από το δάσος μ? έκοψαν
και με έφεραν εδώ.
Να! Στέκω μόνο κι έρημο
μέσα στο χώρο αυτό.
Αχ! Πόσο θα θέλα για μια στιγμή
κι εγώ να νιώσω τη χαρά
με μπάλες να στολίσουν
τα ανοιγμένα μου κλαδιά!
Μπάλα: Πότε κόκκινη, πότε χρυσή
άλλοτε μπλε κι άλλοτε ασημί.
Καμιά φορά καρδούλα
και συνήθως στρογγυλούλα.
Κάθε χρόνο λαμπυρίζω
και το δέντρο το στολίζω.
Γιρλάντα: Με κορδελίτσα ασημένια και μπλε
το δέντρο φαίνεται πιο γιορτινό από ποτέ.
Γύρω από το δέντρο στριφογυρίζω
με την ομορφιά μου το στολίζω.
Αστέρι: Δίχως το αστέρι στην κορφή
δεν θα ξεκινήσει καμιά γιορτή.
Αστερόσκονη σκορπίζω
και λάμψη χαρίζω.
Από του δέντρου τα ψηλά κλαδιά
σας βλέπω όλους!
Προσέξτε μην κάνετε καμιά σκανταλιά!
Αφηγητής:
Έτσι, σιγά-σιγά, ελευθέρωσαν όλα τα σύμβολα των Χριστουγέννων
που είχε φυλακίσει η μάγισσα Φρικαντέλα βαθιά μέσα στον πύργο της.
Μόλις άνοιξαν την τελευταία πόρτα?
Παιδάκια: Ο Αη Βασίλης!
Αη Βασίλης: Καλησπέρα σας παιδάκια και καλή χρονιά.
Με ξέρετε ποιος είμαι ε; Ο παππούλης ο Αη Βασίλης που φέρνει τη χαρά.
Έρχομαι απ την Καισάρεια,γυρνώ σε πόλεις και χωριά
σε μικρούς και σε μεγάλους φέρνω δώρα εγώ πολλά.
Πακέτο: Είμαι πακέτο χαρωπό
τρέχω από κει , τρέχω από δω
μέσα μου κρύβω μυστικά
που θα σκορπίσουν τη χαρά.
Πακέτο: Είμαι χαρούμενο πακέτο
μα παραμέσα από τους φιόγκους
δωράκια κουβαλώ πολλά
για τους ειρηνικούς ανθρώπους.
Πακέτο: Ένα πακέτο είμαι κι εγώ
χαρούμενο και γιορτινό
έχω καρδούλα από γλυκά
για να γλυκάνω κάθε καρδιά.
Πακέτο: Ένα πακέτο είμαι κι εγώ
μα θα σας πω το μυστικό:
έχω πιο μέσα απ τα χαρτιά
δώρο για όλα τα παιδιά.
Πακέτο: Είμαι πακέτο.
Έχω δώρα πολλά
για τα καλά παιδιά.
Πακέτο: Είμαι κι εγώ ένα πακέτο
Θέλω να πάω μακριά
σε φτωχικά σπιτάκια μέσα
να ξετυλίγω τα χαρτιά
και κάθε φτωχική ζωή
να πάρει κομμάτι απ τη χαρά.
Παιδάκι : Τι θες εσύ εδώ παππούλη;
Αη Βασίλης: Με φυλάκισε η μάγισσα Φρικαντέλα
μαζί με τα δώρα μου και τα ελάφια μου
μέσα στο κάστρο της,για να μην φέρω την Πρωτοχρονιά.
Ελαφάκι: Εμείς ετοιμαστήκαμε με χαρά
να βοηθήσουμε τον Αϊ Βασίλη
να μοιράσει τα δώρα στα παιδιά.
Ελαφάκι: Έτοιμος είμαι από καιρό
το έλκηθρο με τα πλούσια δώρα πρώτος τραβώ.
Ελαφάκι: Τις μπότες μου θα δέσω και τα γάντια θα φορέσω.
Θέλω κι εγώ να βοηθήσω,δώρα όμορφα να χαρίσω.
Ελαφάκι: Το σκούφο μου αμέσως φορώ μα, μαζί σας να τρέξω δεν μπορώ.
Η μάγισσα μάς έχει μαντρωμένα και θα? ναι τα παιδάκια λυπημένα.
Παιδάκι : Σςςςς! Ήσυχα. Η μάγισσα κοιμάται.
Παιδάκι: Κοιτάξτε!
Στα χέρια της κρατάει τα μπαλόνια με τις φωνές μας.
Παιδάκι: Και πάνω στο τραπέζι έχει ακουμπήσει το μαγικό ραβδί της.
Πάω να το πάρω.
Παιδάκι: Σπάστε τα μπαλόνια!
Παιδάκι: Ζήτω! Ξαναβρήκαμε τις φωνές μας!
Φρικαντέλα: Πως βρεθήκατε εσείς εδώ σκασμένα σκουπιδόπαιδα; Γιατί με ξυπνήσατε; Τι θέλετε;
Παιδάκι: Να σου τα ψάλλουμε.
Φρικαντέλα: Τι να μου ψάλλετε;
Παιδάκι: Τα κάλαντα.
Φρικαντέλα: Φύγετε αμέσως
Γιατί θα κουνήσω το μαγικό μου ραβδί
και θα σας μεταμορφώσω σε σουρωτήρια!
Παιδάκι: Αυτό θα έκανες αν είχες ραβδί για να κουνήσεις. Αλλά δεν έχεις!
Φρικαντέλα Δώστε μου αμέσως το ραβδί μου! (θυμωμένη)
Το ραβδί μου! Θέλω το ραβδί μου! Δεν μπορώ χωρίς το ραβδί μου
Παιδάκι: Θα σου το δώσουμε,
αν κάτσεις φρόνιμα και ακούσεις τα κάλαντα. Θα σου αρέσουν, θα δεις.
Παιδάκια: κ ά λ α ν τ α
Παιδάκι: Ορίστε, πάρε το μαγικό σου ραβδί.
Φρικαντέλα: Όχι, δεν το θέλω. Καθόλου δεν το θέλω. (μουτρωμένη)
Παιδάκι: Δεν θέλεις το ραβδί σου; Και τι θέλεις τότε;
Φρικαντέλα: Θέλω να έρχεστε κάθε Πρωτοχρονιά να μου λέτε τα κάλαντα.
Αυτό θέλω! (με πείσμα)
Τώρα που τα άκουσα, είδα πόσο ωραία είναι! (με χαμόγελο)
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά? μμμ μμμμ μμμ
Κι εσύ αν θές, να μου φέρνεις και κανά δωράκι! (χαριτωμένα, στρίβει μπλούζα)
Αφηγητής: Από τότε η μάγισσα Φρικαντέλα Ζουρζουέλα , Σαλμονέλα Στριχνίνη άλλαξε,
κι άρχισε να της αρέσουν όχι μόνο τα κάλαντα αλλά και όλα τα καλά πράγματα.
Αφηγητής: Πέταξε όλα τα κακάθια της και στη θέση τους έβαλε καλάθια.
Αφηγητής: Και πέταξε όλα τα μπουκακάκια της και στη θέση τους έβαλε μπουκαλάκια.
Αφηγητής: Και πέταξε όλα τα κακώδια και στη θέση του έβαλε καλώδια!
Αφηγητής: Και δεν λέει πια κακαμπούρια, λέει μόνο καλαμπούρια.
Και σα να μην έφταναν αυτά, κάθε πρωί δεν πίνει ένα φλιτζάνι ζεστό κακάο.
Πίνει ένα φλιτζάνι ζεστό καλάο!
Αφηγητής: Κι όταν φθάνει η παραμονή των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς,
όλα τα παιδιά πάνε στη μάγισσα Φρικαντέλανα της πούνε τα κάλαντα.
Αφηγητής: Κι αυτή τα φιλεύει πορτοκαλάδα με καλαμάκι και ζεστές πιτούλες από καλαμπόκι.