Μια φορά ήταν ένας δράκος που τον έλεγαν Φρέντυ και ήταν διαφορετικός από τους άλλους δράκους . Ήταν κίτρινος και είχε κόκκινο στην πλάτη και στην ουρά του. Δεν ήταν όμως μόνο στα χρώματα διαφορετικός. Αυτός ο δράκος δεν ήθελε να είναι κακός και να βγάζει φωτιά από το στόμα του και να τρομάζει τους ανθρώπους.
«Μα οι δράκοι είναι κακοί, του έλεγαν οι άλλοι δράκοι. Έλα να κάνουμε παρέα και να πετάμε φωτιές.»
Οι άλλοι δράκοι ήταν όλοι πράσινοι και κακοί. Όλοι τους φοβόντουσαν όπου πήγαιναν.
«Δεν μου αρέσουν οι φωτιές, τους έλεγε ο Φρέντυ. Θέλω να με αγαπούν όχι να με φοβούνται.»
«Δεν είσαι σαν κι εμάς!», απαντούσαν οι δράκοι.
Μια μέρα, ο Φρέντυ αποφάσισε να φύγει. Πέταξε πολύ ώρα μα όπου κι αν πήγαινε όλοι έτρεχαν να κρυφτούν . Τότε βρήκε ένα κάστρο. Του φάνηκε ότι δεν έμενε κανείς μέσα. «Ωραία» σκέφτηκε. «Ας μπω μέσα» .
Το κάστρο ήταν άδειο αλλά ήταν πολύ βρώμικο. Είχε αράχνες και ιστούς και νυχτερίδες πετούσαν και τσίριζαν. Πήγε κοντά στο τζάκι και είδε μια παλιά κορνίζα με μια φωτογραφία από μια βασίλισσα. «Μμμμ» παράξενο, σκέφτηκε. Εκείνη την ώρα εμφανίστηκε μπροστά του μια κοπέλα.
«Ποιος είσαι εσύ;»
«Είμαι ο Φρέντυ.»
«Τι θες εδώ στο κάστρο μου»;
«Οι άλλοι δράκοι δεν μπορούν να είναι φίλοι μου γιατί εγώ δεν θέλω να βγάζω φωτιά. Εσύ; Εδώ μένεις»;
«Είμαι η Κυρά του κάστρου. Έμενα εδώ τα παλιά τα χρόνια και μαζί ζούσαν ιππότες, και τεχνίτες και πολλοί άνθρωποι. Όμως μια μέρα έγινε πόλεμος και μας επιτέθηκαν εχθροί. Κανείς δεν έμεινε. Τους σκότωσαν όλους».
«Κι εσύ; Πως γλίτωσες; Ποια είναι αυτή στη φωτογραφία»; Ρώτησε ο Φρέντυ τρομαγμένος.
«Εγώ είμαι», απάντησε η κοπέλα. «Είμαι το πνεύμα του κάστρου, κάτι σαν φάντασμα. Μα, μη με φοβάσαι. Θέλεις να γίνεις φίλος μου»;
«Εγώ δεν είμαι άνθρωπος. Είμαι δράκος». Είπε ο Φρέντυ. «Πως γίνεται να ζει ένας άνθρωπος με έναν δράκο»;
«Μα φίλοι είναι διαφορετικοί», είπε η Κυρά, «αλλά αν ο ένας αγαπάει τον άλλον, τότε όλα μπορούν να συμβούν !»
Έτσι ο δράκος αποφάσισε να μείνει στο κάστρο μαζί με την Κυρά του κάστρου και έγιναν οι πιο καλοί φίλοι!
Το παραμύθι γράφτηκε από τα παιδιά στα πλαίσια του πολιτιστικού προγράμματος με τίτλο "Ένα κάστρο από ψηλά, μας μιλά για τα παλιά" (2016-2017)
Ο τίτλος επιλέχτηκε από τα παιδιά κατά πλειοψηφία ανάμεσα στους: «ο δράκος και η κυρά του κάστρου», «ένας λυπημένος δράκος»,» ένας διαφορετικός δράκος», «ο δράκος που δεν είχε φίλους»