Την ιστορία έφτιαξαν τα παιδιά αφού πρώτα παρατήρησαν την εικόνα.
Μια φορά κι έναν καιρό, σ’ ένα νεραϊδοχωριό ζούσαν πολλές νεράιδες που ήταν χαρούμενες και διασκέδαζαν γιατί τους άρεσε να παίζουν όλες μαζί και να πετούν πάνω από το γρασίδι και γύρω από μια λίμνη.
Μια μέρα, μια νεράιδα, η πιο μικρή απ’ όλες, πήγε στη λίμνη να μαζέψει νούφαρα. Της άρεσαν πολύ γιατί ήταν πολύ όμορφα. Βλέπει έναν κύκνο που κολυμπούσε.
«Γεια σου» του είπε, «πώς σε λένε;»
«Με λένε κύκνο» απάντησε ο κύκνος.
«Μα αφού είσαι κύκνος γιατί φοράς στέμμα;»
«Γιατί είμαι ο βασιλιάς της λίμνης» απάντησε ο κύκνος. Είχε θυμώσει όμως ο κύκνος. «Φύγε τώρα, και μη ξανάρθεις εδώ» της είπε αγριεμένος. «Και μην ξανακόψεις τα νούφαρά μου ποτέ!»
Η νεράιδα τρόμαξε και φοβήθηκε αλλά δεν έφυγε. «Συγνώμη που τα έκοψα, αλλά μου άρεσαν. Δεν το ήξερα ότι είναι δικά σου. Μπορώ να καθίσω εδώ μαζί σου; Μου αρέσει να κάθομαι δίπλα στη λίμνη, να βλέπω τον ήλιο και να ακούω τα πουλιά που έρχονται να ξεκουραστούν από το μεγάλο ταξίδι τους.»
«Δεν θα ξανάρθουν» είπε ο κύκνος αγριεμένος.
«Κρίμα. Μα γιατί;»
«Δεν τα θέλω! Αυτή η λίμνη είναι δική μου. Έρχονται εδώ τα πουλιά και φωνάζουν και τρώνε τα ψάρια από τη λίμνη μου. Είναι μεγάλα και με τα φτερά τους χαλάνε τα φυτά και με το ράμφος τους μαδάνε τα νούφαρά μου. Δεν θέλω κανέναν εδώ!»
«Δεν είναι ωραίο να είσαι μόνος σου γιατί όλοι χρειαζόμαστε φίλους και να μοιραζόμαστε αυτά που έχουμε.» Στεναχωρήθηκε η μικρή νεραϊδούλα και πέταξε μακριά.
Μετά, μια άλλη μέρα, πήγαν πάλι οι νεράιδες. Έπαιζαν και τραγουδούσαν και χόρευαν. Ήταν πολύ χαρούμενες. Ο κύκνος σκέφτηκε να τις διώξει αλλά το μετάνιωσε και είπε «καλά μου είπε η μικρή νεράιδα ότι πρέπει να έχουμε φίλους . Κοίτα τι ωραία που είναι μαζί!» Αποφάσισε λοιπόν να αφήνει τα πουλιά να έρχονται να πίνουν νερό και να ξεκουράζονται και να τρώνε στη λίμνη και τις νεράιδες να κόβουν νούφαρα και να παίζουν γύρω από τη λίμνη.
Την άλλη μέρα πέρασαν πάλι τα άγρια πουλιά. Κορμοράνοι και τσικνιάδες και αγριόπαπιες και φλαμίνγκο και αγριοπελεκάνοι. Πολλά πουλιά όμορφα. «Καθίστε, σας αφήνω να έρχεστε και να γίνουμε φίλοι. Για πάντα» τους είπε ο κύκνος.
Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
Στη συνέχεια, τα παιδιά εικονογράφησαν το παραμύθι τους
