Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε ένα κοριτσάκι με χρυσά μαλλιά που το έλεγαν Χρυσομαλλούσα. Η μαμά της τής είχε φτιάξει μια κόκκινη κάπα να μην κρυώνει και γι’αυτό την φώναζαν Χρυσομαλλοκοκκινοσκουφίτσα.
Μια μέρα , η μαμά της τής είπε να πάει να φυλάξει τα 7 κατσικάκια γιατί η μαμά τους θα πήγαινε στην αγορά, αλλά της είπε να μην πάει από το κακό μονοπάτι. Δεν άκουσε την συμβουλή της μαμάς της και πήγε μέσα από την ζούγκλα και εκεί συνάντησε τον Ταρζάν. Ο Ταρζάν της έκανε «μμμμμ» και η Χρυσομαλλοκοκκινοσκουφίτσα τον ρώτησε «γιατί δεν μιλάς;» και της έκανε «ούμπα – ούμπα».
Το κοριτσάκι έφυγε και συνέχισε το δρόμο της μέσα στην ζούγκλα. Ξαφνικά συνάντησε μια αρκουδοοικογένεια . Τρόμαξε, έφυγε τρέχοντας και έφτασε στο σπίτι με τα κατσικάκια. Τότε, χτύπησε η πόρτα και φάνηκε μια λύκαινα που έψαχνε τον Μόγλη γιατί τον αγαπούσε σαν παιδί της. Τα κατσικάκια φοβήθηκαν και κρύφτηκαν. Η λύκαινα είπε «μη φοβάστε, εγώ ψάχνω το παιδί μου και δεν το βρίσκω.» Στεναχωρήθηκε η λύκαινα και είπαν τα κατσικάκια και το κορίτσι «μην ανησυχείς, θα σε βοηθήσουμε να τον βρεις». Χωρίστηκαν σε ομάδες και άρχισαν να ψάχνουν στην ζούγκλα. Τον βρήκαν να κοιμάται μέσα στο σπίτι της αρκουδοοικογένειας. Όταν ξύπνησε, ο Μόγλης γέλασε που είδε τη μαμά του και της είπε «γιατί ανησυχείς;, αφού μεγάλωσα!». Η μαμά λύκαινα απάντησε «θα είμαι πάντα κοντά σου, θα σ’αγαπώ και θα ανησυχώ για σένα.»
Η Χρυσομαλλοκοκκινοσκουφίτσα χαιρέτησε τους φίλους της και είπε «θα γυρίσω σπίτι μου γιατί θα ανησυχεί και η δική μου μαμά».
Όταν έφτασε στο σπίτι της , αγκάλιασε τη μαμά της και της ζήτησε συγνώμη που δεν άκουσε την συμβουλή της και την ρώτησε «μανούλα μου, μ’αγαπάς ακόμα;». Η μαμά της τής απάντησε «και να κάνεις αταξίες, εγώ θα σε αγαπώ για πάντα!»
Πρόκειται για μια "παραμυθοσαλάτα". Το παραμύθι έγραψαν τα παιδιά συνθέτοντας κλασικά παραμύθια με αφορμή το πολιτιστικό πρόγραμμα "Μάμα μια" που υλοποιήθηκε στο σχολείο το σχ. έτος 2015-2016