ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΑΙ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ
ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ
Βγαίνουν οι αφηγητές. Στέκονται λίγο πίσω. Ένας-ένας έρχεται μπροστά , αφηγείται και πηγαίνει πάλι πίσω.
| ΑΦΗΓΗΤΗΣ 1 | Απ?όλους τους θεούς του Ολύμπου η πιο αγαπημένη των ανθρώπων ήταν η θεά Δήμητρα. | |
| ΑΦΗΓΗΤΗΣ 2 | Η θεά της καρποφόρας γης. | |
| ΑΦΗΓΗΤΗΣ 3 | Η Δήμητρα περνούσε όλο τον καιρό της στη γη δίπλα στους ανθρώπους! Τους μάθαινε να οργώνουν τη γη, να την ποτίζουν, να θερίζουν, να τρέφουν τα κατοικίδια ζώα? | |
| ΑΦΗΓΗΤΗΣ 4 | Γι ?αυτό κι όλοι οι άνθρωποι την λάτρευαν. | |
| ΑΦΗΓΗΤΗΣ 5 | Στα χέρια της κρατούσε πάντα ένα χρυσό δρεπάνι, που συμβόλιζε τους γεμάτους στάχυα αγρούς.
Απ? όπου περνούσε η θεά Δήμητρα όλα πρασίνιζαν κι έβγαζαν ζουμερούς καρπούς. |
|
| ΑΦΗΓΗΤΗΣ 6 | Όπου πήγαινε η Δήμητρα είχε πάντα κοντά της τον αγαπημένο της γιό τον Πλούτο που σκορπούσε αφθονία στους ανθρώπους.
Όμως ακόμα πιο πολύ αγαπούσε την πανέμορφη κόρη της, την Περσεφόνη. |
Υποκλίνονται στους θεατές και φεύγουν.
ΣΚΗΝΗ ΔΕΥΤΕΡΗ
Μπαίνουν χαρούμενα, γελώντας, σα να τρέχουν τα κορίτσια με την Περσεφόνη (Κρατούν λουλούδια). Απλώνονται στο χώρο. Γελούν.
| ΚΟΡΙΤΣΙ 1 | Κορίτσια, ελάτε να σας πω κάτι που άκουσα. Ο Πλούτωνας είναι ερωτευμένος με σένα Περσεφόνη.
Ακούς εκει! Ερωτευμένος ο Πλούτωνας μαζί σου! (γελάει) |
|
| ΚΟΡΙΤΣΙ 2 | Ναι, αλήθεια είναι, το άκουσα κι εγώ. Σε αγαπάει πολύ. Θέλει να σε παντρευτεί.
Μα είναι με τα καλά του, που θέλει να σε παντρευτεί; |
|
| ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ | (γελώντας ? σηκώνει τους ώμους) Τι να πω; Εγώ έχω άλλα σχέδια για το μέλλον μου!Ποτέ δεν θα ήθελα να παντρευτώ τον Πλούτωνα!Το θεό του κάτω κόσμου. |
Μπαίνει η θεά Δήμητρα λέγοντας ?
ΔΗΜΗΤΡΑ Και πολύ καλά κάνεις κόρη μου, γιατί κι εγώ έχω άλλα σχέδια για το μέλλον σου.
ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Μητέρα!
ενώ τα δύο κορίτσια μόλις την βλέπουν σκύβουν το κεφάλι (προσκυνούν)
ΚΟΡΙΤΣΙΑ Σε προσκυνούμε μεγάλη θεά Δήμητρα!
| ΔΗΜΗΤΡΑ | Κόρη μου, αν παντρευτείς τον Πλούτωνα, θα αναγκαστείς να ζήσεις όλη τη ζωή σου στον Κάτω Κόσμο! | |
| ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ | Αυτό δεν θα το ήθελα καθόλου μανούλα! Ο Κάτω Κόσμος είναι σκοτεινός και κρύος! Χωρίς χαρά, χωρίς ήλιο; δεν θέλω μανούλα! | |
| ΔΗΜΗΤΡΑ | Ούτε εγώ θέλω παιδί μου να σε αποχωριστώ.
Γι αυτό, χθες το βράδυ που ήρθε ο θεός Πλούτωνας και ζήτησε το χέρι σου , εγώ του το αρνήθηκα. |
|
| ΔΗΜΗΤΡΑ | Πώς το πήρε; | |
| ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ | Άσχημα το πήρε! Έφυγε στεναχωρημένος μα και θυμωμένος. Βλέπεις, είναι αδελφός του Δία, του βασιλιά των θεών.. ε, και πήρε την άρνηση μου σαν προσβολή! | |
| ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ | Λίγο με νοιάζει! | |
| ΔΗΜΗΤΡΑ | Ας ελπίσουμε πως δεν θα επιμείνει! | |
| ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ | Μακάρι, μανούλα! |
Φεύγουν από τη σκηνή.
ΣΚΗΝΗ ΤΡΙΤΗ
Μπαίνει η Περσεφόνη , γονατίζει και χτενίζει τα μαλιά της με χρυσό χτενάκι.
ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ Χρυσό χτένι περνώ στα μαλλιά μου εβγάτε ροζ τριαντάφυλλά μου χαμόγελο στέλνω στο φεγγάρι για να γενεί μαργαριτάρι.
Μπαίνει ο θεός Πλούτωνας. Η Περσεφόνη πετάγεται τρομαγμένη.
| ΠΛΟΥΤΩΝΑΣ | Μη φοβάσαι γλυκιά Περσεφόνη | |
| ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ | Τι θέλεις εσύ εδώ θεέ Πλούτωνα; | |
| ΠΛΟΥΤΩΝΑΣ | Σε αγαπώ Περσεφόνη. Θέλω να ζήσω μαζί σου!(Την πλησιάζει και την τραβάει από το χέρι) | |
| ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ | (αντιστέκεται και λέει τρομαγμένη) Που με πας; Τι θέλεις; | |
| ΠΛΟΥΤΩΝΑΣ | Αφού η μάνα σου δεν σε δίνει με τη θέλησή της, Θα σε κλέψω και θα σε κάνω γυναίκα μου με το ζόρι! | |
| ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ | Όχι, σε παρακαλώ, άσε με!
(αντιστέκεται, κλαίει) |
Ο Πλούτωνας τραβάει έξω από την σκηνή την Περσεφόνη.
Μπαίνει τρέχοντας και ανήσυχη η Δήμητρα και φωνάζει ( «Περσεφόνη» πριν βγει στη σκηνή)
ΔΗΜΗΤΡΑ Περσεφόνη! Παιδί μου! Πάει! (πιάνει τα μάγουλά της) Μου την έκλεψε ο Πλούτωνας! (στρίβει το κεφάλι δεξιά ? αριστερά με απόγνωση)
(σηκώνει τα μάτια προς τον ουρανό) Παντοδύναμε Δία, αν με ακούς εκεί ψηλά στον Όλυμπο που κατοικείς, έλα αμέσως κοντά μου!
Μπαίνει ο Δίας μεγαλόπρεπα
| ΔΙΑΣ | Με φώναξες Δήμητρα; | |
| ΔΗΜΗΤΡΑ | Ναι, παντοδύναμε Δία.
Ο αδελφός σου ο Πλούτωνας έκλεψε την κόρη μου. Την Περσεφόνη. |
|
| ΔΙΑΣ | Δεν μπορώ να πάω κόντρα στη θέληση του αδελφού μου!
Δεν μπορώ να κάνω τίποτα! |
|
| ΔΗΜΗΤΡΑ | (θυμωμένα) Αν η Περσεφόνη δεν γυρίσει σε μένα, θα αφήσω όλη τη γη να ξεραθεί! Όλοι Θα πεινάσουν! Τίποτα δεν θα φυτρώσει! Ούτε χορταράκι!
(λυπημένα) Η λύπη μου είναι πολύ μεγάλη! |
|
| Γονατίζει, σταυρώνει τα χέρια στο στήθος, σκύβει το κεφάλι..
Ο Δίας την κοιτάζει λυπημένος |
||
| ΔΗΜΗΤΡΑ | Ήλιε μου σε παρακαλώ , μη φωτίσεις άλλο πια! Κάνε μου τη χάρη, μη φωτίσεις άλλο πια! Έχει καημό η φτωχή μου καρδιά. Κλαίω το παιδί μου, που πήγε μακριά, κόρη ακριβή μου, που έφυγες πια!
Σηκώνεται και πηγαίνει στον Δία Δία μου σε παρακαλώ! Δώς μου λύση στο κακό! Σε παρακαλώ, δως μου λύση στο κακό! |
|
| Ο Δίας στέκεται για λίγο σκεπτικός .
Η Δήμητρα τον κοιτάζει με ανυπομονησία |
||
| ΔΙΑΣ | Μμμμ . το μόνο που θα μπορούσα να κάνω είναι.. να μοιράσω το χρόνο. | |
| ΔΗΜΗΤΡΑ | Δηλαδή; | |
| ΔΙΑΣ | Δηλαδή, τους έξι μήνες η Περσεφόνη να μένει στον Άδη με τον άντρα της τον Πλούτωνα..
Και τους άλλους έξι μήνες να ανεβαίνει στη γη και να κάθεται κοντά σου |
|
| ΔΗΜΗΤΡΑ | Όχι! | |
| ΔΙΑΣ | Άκουσέ με! Είναι το καλύτερο που μπορώ να κάνω. | |
| ΔΗΜΗΤΡΑ | (Συγκαταβατικά)Ας είναι. Αφού δεν μπορεί να γίνει τίποτα άλλο πια! | |
Βγαίνουν από την σκηνή στεναχωρημένοι. Ο Δίας την αγκαλιάζει.
Μπαίνουν οι αφηγητές
| ΑΦΗΓΗΤΗΣ 2 | Κι έτσι κι έγινε! | |
| ΑΦΗΓΗΤΗΣ 1 | Από τότε η Περσεφόνη, τους έξι μήνες τον χρόνο μένει στον Κάτω Κόσμο, δίπλα στον άνδρα της, τον θεό Πλούτωνα. | |
| ΑΦΗΓΗΤΗΣ 3 | Αυτούς τους έξι μήνες η θεά Δήμητρα γεμίζει λύπη κι αφήνει τα πάντα να ξεραθούν. Τότε είναι που έρχονται οι βροχεροί και κρύοι μήνες του Φθινοπώρου και του Χειμώνα. | |
| ΑΦΗΓΗΤΗΣ 5 | Τους άλλους όμως έξι μήνες, που η Περσεφόνη ανεβαίνει στη γη κοντά στη μητέρα της, όλα ανθίζουν και λουλουδιάζουν. | |
| ΑΦΗΓΗΤΗΣ 6 | Όλα καρπίζουν και η γη γιορτάζει τη χαρά της Δήμητρας που έχει πάλι κοντά της την αγαπημένη της κόρη. Τότε είναι που έρχονται οι μήνες της Άνοιξης και του καλοκαιριού. | |
| ΑΦΗΓΗΤΗΣ 4 | Να! Σαν και τώρα δηλαδή! |
Οι αφηγητές φεύγουν.
ΣΚΗΝΗ ΤΕΤΑΡΤΗ
Ακούγονται γέλια. Μπαίνουν τα κορίτσια και η Περσεφόνη χαρούμενες. Μπαίνει και η Δήμητρα.
| ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ | Ααχ! Πόσο ωραία αισθάνομαι εδώ πάνω!
Με τον ήλιο, τα όμορφα λουλούδια, τις φίλες μου κι εσένα μανούλα! |
|
| ΔΗΜΗΤΡΑ | Κι εγώ κόρη μου. Κάθε φορά που ανεβαίνεις στον Επάνω Κόσμο η γη γιορτάζει! Όλα πρασινίζουν και καρπίζουν πάλι | |
| ΚΟΡΙΤΣΙ 1 | Τι ωραία! | |
| ΚΟΡΙΤΣΙ 2 | Έλα Περσεφόνη να τραγουδήσουμε και να χορέψουμε! |